۱۲۱۶۷.الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلام :لا تُعادِيَنَّ أحَدا و إن ظَنَنتَ أنَّهُ لا يَضُرُّكَ. و لا تَزهَدَنَّ في صَداقَةِ أحَدٍ و إن ظَنَنتَ أنَّهُ لا يَنفَعُكَ. فإنَّكَ لا تَدري مَتى تَرجُو صَديقَكَ. و لا تَدري مَتى تَخافُ عَدُوَّكَ.^۱

۱۲۱۶۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إيّاكُم و الخُصومَةَ ؛ فإنَّها تُفسِدُ القَلبَ و تُورِثُ النِّفاقَ.^۲

۱۲۱۶۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إيّاكَ و عَداوَةَ الرِّجالِ ؛ فإنَّها تُورِثُ المَعَرَّةَ و تُبدي العَورَةَ.^۳

۱۲۱۷۰.الإمامُ الجوادُ عليه السلام :لا تُعادِ أحَدا حَتّى تَعرِفَ الَّذي بَينَهُ وَ بَينَ اللّه ِ تَعالى. فإن كانَ مُحسِنا لا يُسلِمُهُ إلَيكَ. و إن كانَ مُسيئا فإنَّ عِلمَكَ بِهِ يَكفيكَهُ فلا تُعادِهِ.^۴

(انظر) عنوان ۱۶۱ «المداراة».

۲۵۱۹

بَذرُ العَداوَةِ

۱۲۱۷۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عِلَّةُ المُعاداةِ قِلَّةُ المُبالاةِ.^۵

۱۲۱۷۲.عنه عليه السلام :لِكُلِّ شَيءٍ بَذرٌ و بَذرُ العَداوَةِ المِزاحُ.^۶

۱۲۱۶۷.امام زين العابدين عليه السلام :هرگز با كسى دشمنى مكن، هرچند گمان برى كه او به تو زيان نمى رساند، و به دوستى با هيچ كس بى رغبتى مكن، هرچند تصوّر كنى كه سودى به تو نمى رساند؛ زيرا نمى دانى كه چه وقت به دوستت محتاج مى شوى و نمى دانى كى از دشمنت ترسان مى گردى.

۱۲۱۶۸.امام باقر عليه السلام :از ستيزه گرى دورى كنيد؛ زيرا اين كار دل را تباه مى كند و نفاق به بار مى آورد.

۱۲۱۶۹.امام صادق عليه السلام :از دشمنى كردن با مردمان بپرهيز؛ زيرا اين كار ننگ و زيان در پى دارد و عيب و بدى را آشكار مى سازد.

۱۲۱۷۰.امام جواد عليه السلام :با هيچ كس دشمنى مكن تا آنگاه كه بدانى رابطه او با خداوند عزّ و جلّ چگونه است؛ اگر نيكوكار باشد خداوند او را تسليم تو نمى كند و اگر بدكار باشد همين شناخت تو از او، تو را از وى كفايت مى كند. بنا بر اين، با وى دشمنى مكن.

۲۵۱۹

تخم دشمنى

۱۲۱۷۱.امام على عليه السلام :علت دشمنى كردن، بى پروايى است.

۱۲۱۷۲.امام على عليه السلام :هر چيزى را بذرى است و بذر دشمنى، شوخى كردن است.

1.الدرّة الباهرة : ۲۶.

2.حلية الأولياء : ۳/۱۸۴/۲۳۵.

3.الاختصاص : ۲۳۰.

4.أعلام الدين : ۳۰۹.

5.غرر الحكم : ۶۳۰۲.

6.غرر الحكم : ۷۳۱۶.